وبلاگ استاد حساب
وبلاگ استاد حساب
حق العمل کاری فعالیتی است که در آن شخص با فروش پولی که در دست مالک برای فروش به عنوان امانت نگهداری می شود، درآمد کسب می کند. هزینه های دوره تجاری معادل کارمزد یا حقوق است. حق العمل کاری پولی است که برای فروش اموالی که به یک فرد تعلق ندارد دریافت می شود. در این مقاله قصد داریم در مورد مالیات بر رویالتی و نحوه ثبت آن صحبت کنیم. تا پایان مقاله با مشا همراه باشید.
اول از همه، باید روشن کنیم که حق اقدام چیست و حق کار چه کسی است؟ به عنوان مثال، به پولی که فروشنده از فروش کالاهای خود دریافت می کند، حق العمل کاری نمی گویند. در واقع، پلیس های بازار مانند دیجیکالا یا آمازون، کارکنان حق العمل کاری هستند. برای فروش کالاهایی که مردم در اینجا می فروشند، مقداری پول دریافت می کنند که به آن حق امتیاز می گویند در واقع، کمیسیونی که واسطه ها برای انجام کار دریافت می کنند، می تواند به عنوان نمونه ای برای درک بهتر حق امتیاز استفاده شود. البته این با دلال ها فرق می کند. به شخصی که کالا به او فروخته می شود، اصلی و فروشنده کالا را کارگر مناسب می گویند. به کالاهایی که اصیل برای فروش به اصیل واگذار می کند، کالای امانی می گویند. این محصولات حقوق کارگران نیستند و مسئولیت پرداخت هزینه ها در صورت وجود بر عهده مدیر اصلی است. هنگامی که معامله بین اصلی و کارمند انجام می شود، درآمد کارمزد کارمند محقق می شود و به عنوان درآمد عملیاتی در صورت های مالی ثبت می شود.
شاید با خواندن معنای حقوق کارگر فکر کنید که این کار شبیه دلالی است. اما اینطور نیست و حقوق کارگران و دلالان متفاوت است. دلال شخصی است که دو طرف معامله را به هم متصل می کند و معامله را جوش می دهد. دلال هیچ گونه مسئولیتی در قبال کالا ندارد و بازگشت یا کیفیت کالا را تضمین نمی کند. اما کارگر مسئول کالاست. برای درک بهتر، محصول دیجیتالی را تصور کنید که محصول را برمی گرداند و ضرر را به مشتری تایید می کند، یا اطلاعاتی در مورد اصالت یا عدم اصالت محصول می دهد.